Over mij

Wie ben ik? Op 1 juni 1981 werd ik geboren in de materniteit van Roeselare, als eerste en enige kindje van Walter D’Hose en Leentje Froyman. Mijn papa, een geboren en getogen Oost-Vlaming uit Brakel, kwam enkele jaren eerder in de 'West-Vlaanders' wonen, dichtbij zijn grote liefde Leentje. Ik groeide op in Pittem, waar het bedrijf van mijn ouders gevestigd was, en verhuisde later naar Roeselare.

In de lagere school was ik een behoorlijk ijverige leerlinge met goede punten. Voor mijn middelbare studies werd ik naar 'de Latijnse' gestuurd, in het Bisschoppelijk Lyceum der Grauwe Zusters... In een blauw-wit uniform en een geruite schort, werden de Latijnse naamvallen er door de 'nonnekes' in gestampt. Na zes jaar het strenge regime van de 'Grauwe Zusters' (what's in a name...?) te hebben doorstaan haalde ik mijn diploma Latijn-Moderne Talen.

Op mijn zestiende ontdekte ik de politiek. Mijn ouders waren lid van de toenmalige PVV en af en toe ging ik mee naar de jaarlijkse BBQ van de afdeling. Al snel had ik de microbe te pakken en enkele jaren later werd ik lid van Jong VLD Roeselare. Gebeten door 'de politiek' besliste ik daarenboven om Politieke en Sociale Wetenschappen te studeren in Gent.

Het eerste jaar pol&soc was een grote flop op studiegebied, maar een nog groter succes op gebied van 'public relations'. Na een jaar op kot had de Overpoort geen geheimen meer voor mij... Na mijn lesje in het eerste (bis-)jaar te hebben geleerd vond ik de daarop volgende jaren de perfecte balans tussen studeren, uitgaan en Jong VLD Roeselare, waarvan ik ondertussen voorzitter was. Uiteindelijk studeerde ik af met grote onderscheiding, een prestatie waar ik vandaag nog steeds trots op ben.

Na mijn studies kon ik meteen aan de slag als medewerker van toenmalig viceminister-president Fientje Moerman. Al snel leerde ik het klappen van de politieke zweep kennen en deed ik veel interessante ervaring op aan de zijde van een verstandige vrouw als Fientje. Toenmalig kabinetschef Gwendolyn Rutten, geloofde in mijn capaciteiten en ik werd benoemd tot politiek secretaris van Fientje. Het toenmalige kabinet bestond uit een bonte bende jonge mensen, en ik denk nog altijd met een brede glimlach terug aan mijn 'Brusselse kabinetsjaren'. Maar Gent lonkte...

Op de universiteit was ik dolverliefd geworden op het fantastische Gent. Na mijn studies duurde het dan ook niet lang voor ik het Roeselaarse ouderlijk huis omruilde voor een stekje in Gent (met de nodige traantjes - ik ben nog steeds een mama's kindje).

In Gent sloot ik mij al snel aan bij Jong VLD Gent. De toenmalige voorzitter, Carl De Decker, ging op 'pensioen', ik adopteerde zijn baby'tje en werd voorzitter van onze geliefde afdeling. Met een compleet nieuwe ploeg timmerden we aan de weg en loodsten we Jong VLD Gent het digitale tijdperk in. We startten een website op, Facebook, YouTube filmpjes, en de rest is geschiedenis. In Gent heeft Jong VLD tot op vandaag een van de grootste afdelingen van Vlaanderen.

Ook op professioneel vlak kwam Gent in beeld. In 2007 werd ik door de toenmalige Eerste Schepen en schepen van Haven en Innovatie, Sas van Rouveroij, gevraagd om op zijn kabinet te komen werken. Een kans die ik niet kon laten liggen, en dus nam ik afscheid van mijn Brusselse collega's om de Gentse uitdaging aan te gaan. Voor de eerste keer was er in Gent een schepen van innovatie, en ik mocht het eerste innovatiebeleidsplan schrijven en het beleid mee uitzetten. Later werd ik kabinetschef van Sas en kreeg ik er ook nog de haven als bevoegdheid bij. In het kabinet, tussen een mix van jong geweld en nestors met pakken ervaring, beleefde ik fantastische tijden. In 2009 werd Sas verkozen tot Vlaams volksvertegenwoordiger. Hij besloot om voluit voor zijn Brussels mandaat te gaan en ik volgde hem als zijn medewerker. Ook toen hij Open Vld-fractieleider werd bleef ik zijn rechterhand.

In 2012 zette ik zelf de stap naar de actieve politiek. Op 14 oktober werd ik met 1.773 voorkeurstemmen rechtstreeks verkozen in de Gentse gemeenteraad.

Voor de Vlaamse en federale verkiezingen van mei 2014 werd ik verzocht de vijfde plaats van de Kamerlijst te verdedigen. Met veel passie en samen met mijn 'pink' campagneteam zette ik een score neer van 9.325 voorkeursstemmen!

Na de Vlaamse en federale verkiezingen mocht Open Vld de minister van Cultuur leveren. In augustus 2014 werd ik adjunct-kabinetschef van Vlaams minister van Cultuur, Media, Jeugd en Brussel; de onevenaarbare Sven Gatz.

In 2018 werd ik opnieuw lokaal verkozen, deze keer met een overweldigende score van 3.245 voorkeurstemmen.

Daarbovenop werd ik ook verkozen als fractievoorzitter van de Gentse Open Vld fractie! Ik ben en blijf helemaal klaar om me nog eens zes jaar in te zetten in de gemeenteraad!

Op 26 mei 2019 werd ik met 13.055 voorkeurstemmen voor het eerst verkozen als Vlaams Parlementslid. Ik zal mij de komende 5 jaar volledig geven voor een nog beter Vlaanderen en voor de belangen van Gentse en Oost-Vlaamse dossiers in Brussel. Met een erg hevige focus op cultuurdossiers! Het is een sector die soms vergeten wordt door het beleid, maar waar ik met al mijn kracht voor in de bres wil springen. Ik zal jullie vertrouwen waarmaken!

Op 18 juni 2019 legde ik de eed af als Vlaams volksvertegenwoordiger in het Vlaams Parlement. Van daaruit gaven mijn collega’s me ook het vertrouwen om gemeenschapssenator te worden.

Én, op 13 oktober 2020 werd ik verkozen tot voorzitster van de Senaat! Ik ben er de jongste voorzitter ooit van, en de vijfde vrouw om er de voorzittershamer te hanteren. Met mijn frisse blik en dynamisme wilde ik een nieuwe wind door de Senaat laten waaien.

In de Senaat haalde ik het vet van de soep – jaar na jaar bespaar ik op het budget – en zorgde ik voor meer efficiëntie door ons personeel in synergie te brengen met de diensten van de Kamer. Want, wat we samen doen, doen we beter.

Anderhalf jaar na mijn eedaflegging, na grondig onderzocht te hebben waar de Senaat zich nog mee bezighoudt en waar er misschien verloren potentieel zit, kwam ik tot een duidelijke vaststelling: de Senaat wordt beter afgeschaft. Of ik er nu voorzitster van ben of niet, als een overheidsinstelling geen significante rol meer te spelen heeft in ons democratisch systeem maken we er beter komaf mee. To be continued!

In januari 2022 kreeg ik de eer om vicevoorzitter te worden van Open Vld. Het is met oneindig veel enthousiasme dat ik de liberale waarden in België zal beschermen en versterken. Met mijn jonge en frisse blik wil ik zowel ons land als onze partij grondig hervormen, want wij liberalen hebben nog steeds de beste recepten voor een vrije en welvarende toekomst voor alle Belgen.

Ondertussen werk ik elke dag voor jullie verder. In Gent, Brussel, en overal waar ik kom. Zoals steeds, met de blik op de toekomst om ons land nóg beter te maken!