Geen homohaat in onze stad

Gent is altijd een solidaire stad geweest, een pionier op vlak van gelijke kansen. Een verdraagzame stad waar iedereen zijn of haar leven kan opbouwen zoals hij of zij het zelf wil. Een stad van vrije keuzes. Toch werd deze stad de voorbije maanden opgeschrikt door twee gevallen van mogelijke homohaat in de Rabotwijk.

De gerechtelijke onderzoeken lopen, maar er woedde al een hevig debat rond in de gemeenteraad. Weliswaar beschikt de Stad over een Meldpunt Discriminatie en werd in 2014 de Regenboogverklaring gelanceerd, maar komt dit beleid wel voldoende tegemoet aan de grote uitdagingen waar we als samenleving voor staan?

Op mijn aandringen heeft de burgemeester de vertegenwoordigers van de holebigemeenschap en de moslimgemeenschap samengebracht. Dit heeft ertoe geleid dat het holebibeleid zal worden geïntensifieerd bij zowel de politie, het onderwijs als het jeugdwerk. Het is immers onze plicht als beleidsmakers om het probleem te benoemen en om een klimaat te creëren waarbinnen discriminatie in geen enkele situatie nog wordt aanvaard.

Gent maakte trouwens als eerste stad in Vlaanderen in 2004 een holebibeleidsplan op en er volgde daarop nog een tweede plan. In deze beleidsplannen werd de klemtoon gelegd op een integraal holebibeleid. Een derde holebibeleidsplan zou nu een belangrijke volgende stap kunnen zijn, als duidelijk politiek statement: in Gent is er geen plaats voor onverdraagzaamheid. Als beleidsmakers moeten we hier over de partijgrenzen heen een duidelijke boodschap meegeven. Dit kan niet. Niet in deze stad. Niet in ons Gent.